นิปปงบูโดกัง
日本武道館 | |
บูโดกัง | |
 | |
 | |
| ที่ตั้ง | 2-3 สวนคิตะโนะมารุ เขตชิโยดะ โตเกียว 102-8321 ประเทศญี่ปุ่น |
|---|---|
| พิกัด | 35°41′35.9″N 139°45′0.0″E / 35.693306°N 139.750000°E |
| ขนส่งมวลชน | โตเกียวเมโทร/รถไฟใต้ดินโทเอ (ที่ คูดันชิตะ):
|
| เจ้าของ | มูลนิธินิปปงบูโดกัง |
| ความจุ | 14,471 |
| ขนาดสนาม | สูง: 42 m (140 ft) |
| การก่อสร้าง | |
| ก่อสร้าง | 1964 |
| เปิดใช้สนาม | 3 ตุลาคม 1964 |
| ปรับปรุง | 2020 |
| งบประมาณในการก่อสร้าง | 2,000 ล้านเยน |
| สถาปนิก | มาโมรุ ยามาดะ |
| ผู้รับเหมาหลัก | ทาเกนากะ คอร์เปอเรชัน |
นิปปงบูโดกัง (ญี่ปุ่น: 日本武道館; โรมาจิ: Nippon Budōkan; แปลว่า: อาคารศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่น) หรือมักเรียกโดยย่อว่าบูโดกัง เป็นสนามกีฬาในร่ม ตั้งอยู่ในเขตชิโยดะ ใจกลางกรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เป็นสนามกีฬาที่สำหรับจัดการแข่งขันกีฬาประเภทศิลปะป้องกันตัวโดยเฉพาะ เช่น คาราเต้ ยูโด มวยสากล เป็นต้น
นิปปงบูโดกังถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรองรับการแข่งขันยูโด ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน ครั้งที่ 18 ที่ญี่ปุ่นเป็นเจ้าภาพ ใช้ทุนสร้างสองพันล้านเยน และใช้เรื่อยมาจนปัจจุบัน โดยในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 สนามนี้จะกลับมาใช้แข่งขันยูโดอีกครั้ง
สำหรับในส่วนของมวยสากลอาชีพ ใช้เป็นสถานที่ชกชิงและป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกของนักมวยญี่ปุ่นและนักมวยต่างชาติหลายครั้ง เช่น ยูริ อาร์บาชาค็อฟ–ฉัตรชัย สาสะกุล (ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2538), วีระพล นครหลวงโปรโมชั่น–โฮซูมิ ฮาเซงาวะ (ครั้งแรกในปี ค.ศ. 2548), โฮซูมิ ฮาเซงาวะ–เฟร์นันโด มอนติเอล ในปี พ.ศ. 2553 เป็นต้น และใช้เป็นสถานที่แสดงคอนเสิร์ตและกิจกรรมอย่างอื่นด้วย[1] มีความจุ 14,471 คน (ที่นั่งสนาม: 2,946, ชั้นหนึ่ง: 3,199, ชั้นสอง: 7,846, ที่ยืน: 480).[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Beacham, Greg (July 23, 2021). "Live at Budokan: Famed arena gets another Olympic spotlight". AP. สืบค้นเมื่อ 5 August 2021.
- ↑ "Pagetitle" 日本武道館建物概要（アリーナ面積・座席表） (ภาษาญี่ปุ่น). Nippon Budoukan. สืบค้นเมื่อ July 4, 2014.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาญี่ปุ่น)
- แผนที่นิปปงบูโดกัง
- 1964 Summer Olympics official report. Volume 1. Part 1. pp. 128–30.