ข้ามไปเนื้อหา

1 จี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

1 จี (อังกฤษ: 1G) เป็นชื่อย่อของมาตรฐานโทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคแรก ทำงานโดยอาศัยสัญญาณแอนะล็อก ใช้สำหรับการโทรทางไกล คิดค้นและเริ่มใช้ในยุโรปเหนือ หรือประเทศในแถบคาบสมุทรสแกนดิเนเวีย คลื่นความถี่ที่เหมาะสมคือ 450 เมกะเฮิรตซ์ ซึ่งโทรศัพท์เคลื่อนที่รุ่นแรกของโลก คือโมโตโรลา ไดนาแท็ค รุ่น 8000X ก็ทำงานด้วยเครือข่าย 1 จีนี้เช่นกัน